Over mij
Hallo, ik ben Wim Lanphen (1949), geboren en getogen in Blaricum. Heel veel te vinden tijdens de lagere school periode op de boerderij van mijn oom. Hooien met paard en wagen, in de winter in de warme stal. Ik heb hier mijn liefde voor het boerenleven opgedaan.
Later heb ik die liefde onder meer vertaald naar www.hooiberg.info die we inmiddels aan het actualiseren zijn. Ben betrokken geweest bij de oprichting van Agrarisch Erfgoed Nederland (www.aen.nl) en diverse boeken over hooibergen gemaakt.
Mijn vader was behalve eigenaar van een slagerij ook imker met 60 volken . Ik weet veel van vlees en van bijen. Ik ging veel met hem mee naar Flevoland naar de koolzaadvelden. Verder kwam mijn vader uit een hoveniersfamilie, en al zijn kennis gaf hij aan mij door. Hij leerde me in de polders kievitseieren zoeken en leerde mij ondertussen ook alle weidevogels kennen. Bij mijn fotograferen gebruik ik nog altijd veel van zijn kennis.
Als plattelandsjongen ging ik na het gymnasium naar Amsterdam. Medicijnen studeren aan de universiteit van Amsterdam. Ik keek mijn ogen uit. Naar de mensen. Naar historische gebouwen. Naar eencelligen en bacteriën. In de snijzaal naar de bouw van de mens. Mensen zijn mijn ding. Microbiologie moest mijn vakgebied worden, dacht ik.
Tussendoor in militaire dienst als verpleegkundige in een revalidatiecentrum. Opnieuw herkende ik daar dat contact met mensen toch wel echt mijn ding is en op het eind van mijn studie was de keuze duidelijk. Ik ga huisarts worden. Want ik ben typisch een generalist. Een generalist weet weinig van veel, een specialist weet veel van weinig. Dat laatste leek me zo saai. Ik deed de huisartsopleiding in de polders rond Purmerend. Daarna een tijdje huisarts in de Pijp in Amsterdam. Zo leerde ik omgaan met alle typen mensen. 
Zeer interessant om ze op de sensor te krijgen. Nog steeds.
Tijdens mijn opleiding leerde ik afdrukken.
Met Mieke leerde ik onder meer de wondere wereld van de Cisterciënzers monniken en hun kloosters kennen. En vrienden in Engeland. maar ook het Engels landschap. Kijk eens bij mijn engelse foto’s uit Yorkshire en Lake District.
Met Mieke doorkruiste ik verder Europa. Veel foto s van wilde orchideeën en besneeuwde bergen. Mieke overleed helaas veel te vroeg eind 2013. We brachten de laatste twee jaar vakanties door aan de Loire bij vrienden op een landgoed, en schapen. Veel en schapen en schapen. In Engeland Yorkshire, veel schapen.. en schapen en Mieke was gek op de lammetjes.
Inmiddels ben ik opnieuw getrouwd. Met Henny. We delen onder meer een klassieke opleiding en oog voor erfgoed. Opnieuw een grote bof. We zijn samen in een gelijkvloerse woning getrokken in Dronten. Hebben daar onder meer met bouwpuin een insect vriendelijke en macro interessante tuin aangelegd.
Na dit verhaal zal duidelijk zijn dat ik uit fotografieoogpunt een generalist ben. Van macro tot grote mooie gebouwen als abdijen, van mensen tot de zwarte ooievaar.
Nu, 73 jaar, en heel druk geweest met vrijwilligers werk opzetten, heb ik net een ernstige aandoening gehad, een zware operatie, en een lang hersteltraject. Genoeg tijd gehad voor reflectie Mijn conclusie is dat je als generalist altijd wel bezig en druk kunt blijven. Maar dat je als oude generalist zoveel van zoveel weet dat je een generalistische specialist bent geworden. Fotografie is echt mijn ding. Druk zijn ook. Dat laatste wil ik wat afbouwen.
Overal foto ’s van maken is het niet meer. Daarom is mijn website in een vernieuwing traject. Met professionaliseren dus. Met minder foto’s. In minder tijd. Met nog meer tijd voor ook andere leuke dingen met Henny.
Ik fotografeerde met Canon. Totdat ik kennismaakt met Olympus, het merk van vernieuwing, dat de systeemcamera introduceerde, en bijbehorend arsenaal van lichte professionele lenzen. Nu kan ik weer op pad, met wel te tillen lichte apparatuur waar geen statief bij nodig is. . Ik gebruik de OM System 1 camera, en vooral de 60 en 90 macro, de 40-150 zoom met 2x convertor (heel mooi voor macro!), de 25 mm en de 12-20 groothoek. Verder LEE filters.